Psychografie

Mijn artistieke opvatting is dat het leven in al zijn facetten het onderwerp van kunst is. Alle ervaringen groot en klein, uit heden of verleden kunnen hun weg vinden naar mijn tekeningen, als ze maar genoeg aandringen. Deze ervaringen -herinneringen, emoties, zinnebeelden, meningen, observaties, etcetera vormen de bouwstenen voor mijn composities.

Psychografie

Psychografie is samengesteld uit het Griekse psyche: geest, ziel, bewustzijn en grafein: schrijven, omschrijven, beschrijven. Een neerslag van de geest is een psychogram.

Bij mijn weten bestond dit begrip niet eerder, maar klopt vast niet. Ik heb het bedacht -bebrainstormd- omdat mijn werk vaak wordt geassocieerd met surrealisme, maar dat is wat mij betreft te zeer gericht op het onderbewuste, terwijl ik ook dingen teken of schrijf bij vol bewustzijn.

In de geest strijden allerlei zaken om voorrang: Het (wereld)nieuws, herinneringen, associaties, emoties, banaliteiten, gebaren, inspirerende en beklemmende voorbeelden uit de kunstgeschiedenis, de grilligheden van de kunstwereld, politiek, de spanning tussen wereldbeelden, boodschappenlijstjes en meer, in willekeurige volgorde. De geest kent niet één standpunt, concept of zinnebeeld, maar zeer vele, zich niet zelden inopportuun aandienend en soms als aan elkaar gegroeid. Daarbij strekken herinneringen en indrukken zich uit tot zeer ver terug in de tijd, waardoor de rijkdom van het bewustzijn grenzeloos lijkt.

Als kunstenaar dompel ik mijzelf graag hierin onder maar evengoed in van het maken van een synthese van alle genoemde elementen. Met de totaliteit van alle over- en door elkaar heen gewerkte beeldelementen probeer ik een esthetiek te vinden die ‘abstracter’ is. Door de gelaagdheid die na enige tijd in een werk ontstaat en het toeval een rol te laten spelen -deels op de kop tekenen om los te komen van voorstelling, bijvoorbeeld- ontstaan er nieuwe vormen en ideeën, maar gaandeweg ook een ‘abstracter’ dynamiek. De keuzes die ik maak om deze zo veel mogelijk tot zijn recht te laten komen zijn intuïtief en zijn, wat mijzelf betreft, veruit het meest fascinerende aspect van mijn werk. Intuïtie, hier te begrijpen als: Toegang tot kennis en kunde langs onbekende weg. 
Woord en Beeld bestaan in mijn werk niet alleen naast elkaar, maar versterken elkaar wederzijds. Uit woorden komen vaak ideeën voort en het samenvoegen van meerdere beelden levert vaak nieuwe begrippen op. (Steek)woorden kunnen ook een embryonaal stadium van een beeld zijn. Woorden hebben bovendien als functie dat ze beeldtaal kunnen oproepen.

Binnen mijn ‘procedure’ neemt uitgummen een belangrijke rol in. Om plaats te maken voor een nieuwe inval en te graven in het netwerk van lijnen en vlakken, maar ook om af en toe es de bakkes van een verkeerde politicus uit te wissen.